Όσο κι αν δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε το πολύπτυχο μωσαϊκό της αμερικανικής κοινωνίας, δεν μπορεί παρά να ασκεί ισχυρή γοητεία σε όσους ασχολούνται με τη δημόσια ιστορία.
Οι εκλογές στις ΗΠΑ ανέδειξαν τις ισχυρές εσωτερικές αντινομίες, οι οποίες έχουν βαθιές ιστορικές ρίζες στην αμερικανική κοινωνία. Ανάγονται στον αμερικανικό εμφύλιο, στις φυλετικές διακρίσεις που δεν έπαψαν ακόμη και ενάμιση αιώνα μετά τη συνταγματική τους κατάργηση, στις έμφυλες διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, στις διακρίσεις σε βάρος των μεταναστών ή στις σφοδρές δημόσιες διαμάχες για το δικαίωμα της οπλοφορίας –όλα λίγο ή πολύ με πρόσημο τη διατήρηση της κυριαρχίας του λευκού ανθρώπου-άνδρα. Αν παρατηρήσει κανείς τον εκλογικό χάρτη, εύκολα θα διαπιστώσει την αντίθεση: Οι αγροτικές πολιτείες του κέντρου και του νότου είναι παραδοσιακά συντηρητικές ρεπουμπλικανικές, ενώ οι ανατολικές και δυτικές του βορρά παραμένουν προπύργια των δημοκρατικών. Το νέο στοιχείο που έφερε η παρουσία του Τραμπ ήταν η εμφάνιση από το παρασκήνιο στο πολιτικό προσκήνιο των θεωριών συνομωσίας. Πρέπει να προβληματίσει όλους όσους ασχολούνται με την εκπαίδευση το γεγονός ότι αυτό που μέχρι πρόσφατα ανάγονταν στη σφαίρα της «γραφικότητας» ή στο πεδίο μελέτης της ψυχιατρικής , σήμερα αξιοποιεί αριστοτεχνικά τα περιθώρια δράσης που προσφέρει το δημοκρατικό πολίτευμα, κερδίζει πολλά εκατομμύρια οπαδούς και καταλαμβάνει θέση στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Εξαιρετική αφιέρωση το τραγούδι του Bruce Springsteen – Born in the U.S.A.